انواع سردنده در اتصالات لوله

سردنده استیل در انواع مختلف و در سایزهای متنوع تولید و عرضه می شوند همچنین یک سر رزوه و یا دوسر رزوه دار بوده و از لوله های درزدار و یا بدون درز (مانیسمان) تشکیل شده اند و کیفیت و استحکام بالاتری داشته و برای جریانات با فشار بالا مناسب تر می باشند. این نوع سردنده از جنس استنلس استیل و یا فولاد ضد زنگ با درجه خلوص ۳۰۴، ۳۱۴ و ۳۱۶ تولید می شوند. بهترین نوع این سردنده ها سردنده استیل ۳۱۶ می باشد.

سردنده استیل مانیسمان از لوله مانیسمان های رده ۲۰، ۴۰، ۶۰ و ۸۰ تولید شده که هر کدام ویژگی های خاص خود را دارا می باشند. همچنین در برابر زنگ زدگی، لجن گیری، تکثیر و رشد میکروارگانیسم هایی مختلف چون قارچ ها، کپک ها، باکتری ها و جلبک ها مقاومت بسیار بالایی دارد.

این نوع سر دنده قابلیت تحمل بارهای فشاری مختلف را داشته و از همین رو برای فاضلاب کشی، آب شرب و کشاورزی اتصال بسیار مناسبی می باشد. از این اتصالات برای وصل کردن لوله های فلزی به همدیگر و شاخه گذاری کاربرد گسترده دارد.

 انواع دنده ها در اتصالات

برای اتصال جوشی به اتصال رزوه ای از سردنده جوشی استفاده می شود. طبق استاندارد ISO1/7، در اتصالات دنده ای ، دنده های داخلی باید از نوع موازی و دنده های خارجی روی لوله بایستی از نوع مخروطی باشند تا عمل آب بندی روی لوله به درستی انجام گیرد.

سردنده و انواع اتصالات لوله معمولا در سه نوع دنده متریک، دنده انگلیسی و دنده لوله فولادی هستند.

• دنده متریک

زاویه بین دو دنده متریک ۶۰ درجه است و سردنده تخت و ته دنده گرد است. گام دنده در حقیقت فاصله ی هر نقطه از یک دنده تا همان نقطه در دنده بعدی است. امروزه دنده متریک مورد تایید ISO است. دنده های متریک بسته به گام آنها به دنده ریز، دنده متوسط و دنده درشت تقسیم بندی می شوند.

• دنده انگلیسی

در دنده انگلیسی زاویه بین دو دنده ۵۵ درجه بوده و سر دنده مانند ته دنده گرد است و واحد تقسیم بندی دنده ها در دنده انگلیسی بر اساس واحد اینچ است که دنده ها را به سه نوع ریز، متوسط و درشت طبقه بندی می کند. دنده های لوله فولادی دارای زاویه ی بین دنده ای ۵۵ درجه است.

• دنده فولادی

در حدیده کاری لوله های فولادی برق دنده های داخلی و خارجی استوانه ای شکل هستند. برای حدیده کردن لوله های انتقال آب دنده داخلی به صورت استوانه ای و دنده ی خارجی به شکل مخروطی می باشد.

فرآیند حدیده کردن لوله

برای حدیده کردن لوله های فولادی ابتدا بایستی پارچه های حدیده را هماهنگ با قطر لوله انتخاب کرده و آنها را بر روی سر حدیده قرار داده و فاصله آنها را با توجه به خط روی بدنه و روی پارچه حدیده تنظیم نماییم. سپس پیچ مهار کننده و پیچ تنظیم کننده فاصله و نگهدار پارچه ها را محکم کرده تا خط روی پارچه و روی بدنه همگی در یک راستا قرار بگیرند.

برای حدیده کردن لوله ابتدا آن را در گیره ی لوله محکم کرده و سپس حدیده را به طور هم مرکز روی لوله قرار داده و سه نظام آن را محکم می کنیم. سپس آن را در بین جغجغه طوری بایستی قرار دهیم که حرکت دسته حدیده در جهت عقربه ساعت امکان پذیر باشد.

با وارد کردن فشار با کف دست چپ بر روی حدیده و همزمان حرکت دادن دسته به سمت پایین با دست راست، پارچه های حدیده با لوله درگیر خواهند شد. بهتر است در هنگام حدیده کردن ، دسته حدیده در هر مرحله قوس زیادی را طی کند و از وارد آوردن ضربه به دسته حدیده بایستی خودداری نمود،

زیرا باعث شکسته شدن دنده ها خواهد شد. در حین تماس پارچه حدیده با دنده ها، محل تماس را بایستی مرتبا روغن کاری نمود.

بعد از دو دور چرخاندن حدید بر روی لوله با تغییر حالت بین جغجغه، حدیده را به اندازه ی ۴/۱ دور در جهت برعکس بر روی لوله بایستی چرخاند تا براده های ایجاد شده از سطح دنده ها جدا شده و باعث شکستن دنده ها نشود. عمل حدیده کاری بایستی تا جایی ادامه یابد که طول دنده به اندازه مناسب برسد. با اتمام عملیات حدیده کاری، جغجغه را تغییر وضعیت داده و سپس سه نظام را باز کرده و حدیده را در جهت باز کردن بر روی دنده ها حرکت داده تا حدیده از روی لوله جدا شود.

در نهایت به کمک یک وصاله دنده ایجاد شده بر روی لوله را می توان آزمایش کرد. این وصاله باید به کمک دست بتواند به راحتی روی ۴/۳ طول دنده بسته شود. بعد از آن می توان لوله ای را که سر آن را دنده کرده ایم به طول ۵ سانتی متر برش دهیم.